"Ekskluzywny macho" Tatiana Polakowa

autor:  Tatiana Polakowa           

tytuł:  Ekskluzywny macho

rok wydania: 2008

wydawnictwo:  Przedsiębiorstwo Wydawnicze Rzeczpospolita SA

ocena: 5/6

Dlaczego akurat ta książka?	Kolejna wizyta w taniej księgarni zakończona sukcesem w postaci trzech książek Tatiany Polakowej, zakupionych za kilka złotych. Czy warto? To pytanie postawiłem sobie rozpoczynając czytanie pierwszej ze zdobyczy (odpowiedź w części oceniającej mojej blogowo-recenzenckiej tabelki). Następne książki odkładam na stosik „poczekalnia”, żeby nie znudzić się jednym (zwłaszcza nowym) Autorem.
Słów kilka o fabule:	Olga Riazancewa zostaje poproszona o ochronę biznesmena Piotra Safranowa, podczas rejsu z podopiecznym i jego znajomymi zostaje zamordowana Anna, to pierwsza z ciągu kilku ofiar. Olga chcąc rozwiązać zagadkę wprowadza zamęt w półświatku mafijnym miasta, czy uda się jej doprowadzić podejrzanych przed oblicze Temidy?
Cytaty:	Nagle tajemniczy mężczyzna pojawił się na ścieżce prowadzącej w głąb parku, podszedł do latarni, jeszcze chwila i… Zaklęłam szpetnie. Tego kroku nie da się pomylić z żadnym innym. Siwa grzywa…(…)
Moja ocena:	Warto było wydać 7 złotych na tę książkę. Ciekawa fabuła, pomysły na zbrodnie oraz zaskakujące rozwiązanie, więc można w powieści znaleźć wszystko, co potrzebuje porządny kryminał. Zazwyczaj sceptyczne podchodzę do wątków miłosnych, w przypadku historii Olgi zostałem miło zaskoczony. Książkę polecam wszystkim miłośnikom kryminałów. Niestety znalazłem kilka błędów redaktorskich – brakujące lub powtarzające się słowa.
Przydatne linki:	Słów kilka o autorce: http://www.pwrsa.pl/ksiazki/autorzy/tatiana-polakowa

Dla Belfrów - wszystkiego naj...

Dla koleżanek i kolegów "po fachu"  mikro pioseneczka....

.... i kilka fotek z wyprawy do Rumunii:

"Nawiedzony dom" - Joanna Chmielewska

autor: Joanna Chmielewska

tytuł: Nawiedzony dom

rok wydania: 2013

wydawnictwo: Wydawnictwo Klin

ocena: 6+/6

Dlaczego akurat ta książka?	Bardzo lubię czytać książki Joanny Chmielewskiej i staram się raz na kilka tygodni odświeżyć sobie którąś z nich. Korzystając z przeróżnych promocji, zwłaszcza w tak zwanych tanich księgarniach, poszerzam biblioteczkę o nowe pozycje autorki i czytam na nowo jej dzieła (i tak stałem się posiadaczem „Nawiedzonego domu”).
Słów kilka o fabule:	Bohaterami książki jest rodzeństwo Janeczka i Pawełek Chabrowiczowie, których rodzice dostają w spadku dom pełen tajemnic. Przed przeprowadzką dzieci znajdują na klatce schodowej psa, który po kilku perypetiach na stałe zamieszkuje w „nawiedzonym domu” i otrzymuje imię Chaber. Przed bohaterami staje kilka trudnych zadań: zachęcenie sąsiadki do zamiany mieszkania, zgodnie z umową zawartą pomiędzy nią a rodziną; odkrycie wszystkich tajemnych zakątków domu; obserwacja kilku podejrzanych typów kręcących się po okolicy. W wykonaniu tych zadań pomaga im dzielny pies Chaber…
Cytaty:	Babcia była przeciw, a dziadek zawsze robi to, co babcia każe, nie ma nic do gadania (…) Szczęk otwieranego okna zaskoczyły ich tak, że aż podskoczyli. Morda właśnie wracała. W sekundę potem ciszę rozerwał straszliwy, przeraźliwy, krew w żyłach mrożący krzyk, jakiś brzęk, rumor i znów krzyk...
Moja ocena:	Polecam tę książkę wszystkim, których czeka jesienna chandra lub chcieliby rozpocząć przygodę z kryminałem (a nawet zaszczepić zamiłowanie do tego typu książek w swoich potomkach). Humor Chmielewskiej wpływa świetnie na nasze samopoczucie. Zwroty akcji i niespodziewane rozwiązanie zagadki „nawiedzonego domu” zachęcają do sięgnięcia po raz kolejny po inne książki autorki. Bardzo dobrze wydana książka, nie natrafiłem na żadną literówkę. Czcionka i wielkość pozwalają na czytanie w każdym miejscu i czasie.
Przydatne linki:	www.chmielewska.pl

"Wytresujemy psa! (...) Wytresujemy psa i babcię!" - Joanna Chmielewska

Właśnie dotarła do mnie wiadomość o śmierci Joanny Chmielewskiej - mistrzyni polskiego kryminału. Właśnie czytam jej "Nawiedzony dom", książkę, która zaszczepiła moje zamiłowanie do kryminałów i z tej książki pochodzi cytat zamieszczony w tytule wpisu. Niestety już nigdy nie będę mógł oczekiwać na nową powieść, we wrześniu została wydana "Zbrodnia w efekcie"- polecam.

Poniżej zamieszczam krótki życiorys Autorki zamieszczony na www.wp.pl:

Do jej najpopularniejszych książek należą między innymi "Lesio" (polecam jako wstęp do poznania twórczości Autorki), "Szajka bez końca", czy "Klin". Na podstawie tej ostatniej powieści powstał film pod tytułem "Lekarstwo na Miłość" z udziałem Kaliny Jędrusik i Andrzeja Łapickiego.

Jak mówiła, już jako dziecko wiele czytała i w bardzo młodym wieku marzyła o napisaniu powieści. Rodzina Chmielewskiej pragnęła, żeby przyszła pisarka została lekarzem, jednak jeszcze w liceum młodą Chmielewską zaczęła interesować architektura i ją właśnie wybrała później jako kierunek studiów.

W czasach szkoły średniej poznała swojego przyszłego męża, Stanisława. Wcześnie wzięła ślub i zaszła w ciążę. Studia zaczęła już jako mężatka, a wkrótce (w 1951 roku) urodziła pierwszego syna.

Ukończyła studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, uzyskując tytuł inżyniera architekta. Pracowała m.in. w Samodzielnej Pracowni Architektoniczno-Budowlanej "Blok", w Energoprojekcie, w Biurze Projektów "Stolica". Brała udział w budowie Domu Chłopa. Tematyka związana z pracą z tego okresu pojawiała się później w jej powieściach.

Debiutowała w 1958 na łamach czasopisma "Kultura i Życie" jako prozaik. Przez pewien czas pisała w "Kulturze i Sztuce" na tematy związane z architekturą wnętrz. W 1964 miał miejsce debiut książkowy – wydała sensacyjną powieść Klin. Od 1970 r. zajmuje się wyłącznie twórczością literacką.

Łączny nakład jej powieści w Polsce przekroczył 6 mln egzemplarzy, a w Rosji - gdzie uważana jest za najpoczytniejszą pisarkę zagraniczną - 8 mln. Jej książki tłumaczono na języki obce 107 razy.

Więcej informacji o twórczości Joanny Chmielewskiej można znaleźć na stronie www.chmielewska.pl

W szachy gra...

 

autor: Nerea Riesco

tytuł: Słoń z kości słoniowej

rok wydania: 2012

wydawnictwo: Albatros

ocena: 4/6

Sewilla, rok 1248. Wojska chrześcijańskie wkraczają do obleganego od dwóch lat miasta. Przywódca Maurów Axataf i król Ferdynand III składają podpisy pod aktem kapitulacji. Axataf żąda, by pozwolono mu zniszczyć wieżę meczetu – jej widok w rękach chrześcijan byłby dla muzułmanów ogromnym upokorzeniem. Syn Ferdynanda, książę Alfons nie wyraża na to zgody; proponuje, by zagrać o nią w szachy. O losach minaretu zadecyduje ten, który pierwszy wygra trzy partie. W przypadku śmierci któregokolwiek z uczestników gra ma być kontynuowana przez spadkobiercę, depozytariusza figury szachowej słonia z kości słoniowej. Cztery partie rozegrane przez Alfonsa i Axatafa kończą się remisem. Honorowy zakład pozostaje nierozstrzygnięty. Trzy wieki później muzułmańska wieża (nazwana Giraldą) zostaje przekształcona w dzwonnicę Katedry Najświętszej Marii Panny, najpotężniejszej budowli gotyckiej świata, chluby Sewilli. Ale walka o Giraldę jeszcze się nie zakończyła...

Trzęsienie ziemi, które w 1755 roku nawiedza stolicę Andaluzji na zawsze naznaczy los do i Julii López de Haro, właścicielki największej drukarni w Sewilli. Wyszedłszy cało z kataklizmu, piękna wdowa idzie za głosem serca i oddaje rękę Leonowi de Montenegro, który przybył do miasta z tajemną misją: ma odnaleźć pergamin z warunkami kapitulacji i przyjętymi w XIII wieku regułami gry. Pewnych wskazówek może dostarczyć okrągły kamień z zagadkową rzeźbą przedstawiającą szachownicę, który podczas ruchów tektonicznych odrywa się od kopuły katedry. Trzy pokolenia rodziny de Montenegro – Julię i Leona, ich syna Abla oraz wnuczkę Guiomar – połączy niezwykłe dziedzictwo: uhonorowanie zawartego przed wiekami zakładu, na mocy którego należy doprowadzić do rozegrania piątej, decydującej partii szachów. Na przeszkodzie staną mroczne siły, które starając się nie dopuścić do ostatecznej rozgrywki, nie cofną się przed zdradą ani nawet morderstwem.

 

 

Niedzielne popołudnie – hura udało się przebrnąć przez powieść historyczno - przygodową z elementami kryminału i (myślę, że nie potrzebnymi) romansu. Miałem nadzieję na coś lepszego po przeczytaniu informacji zawartych na okładce. Trochę się zawiodłem… Myślałem, że w książce znajdę więcej nawiązań do gry w szachy, poza „szachowymi” cytatami na początku każdego rozdziału (na marginesie ciekawymi zwłaszcza Lorda Byrona). Książkę polecam wszystkim, którzy lubią obserwować relacje zachodzące między poszczególnymi bohaterami. Plus książki to zachęcenie mnie do odwiedzenia Sewilli, więc byle do następnych wakacji. 

Giralda, Sewilla

Pozdrawiam

 Karol S.

Na dobry początek...

Czas wystartować!!! Kierowany zazdrością i chęcią spróbowania własnych sił, postanowiłem założyć blog, który zasadniczo ma traktować o przeczytanych przeze mnie książkach.
Na początek książka dla osób mających trochę wyobraźni i lubiących wyzwania:

autor: Aleksandra i Daniel Mizielińscy
tytuł: Mam oko na litery
ocena: 6/6

Ale tu tłoczno! Gdzie nie spojrzeć, aż roi się od postaci, przedmiotów i zwierząt. Czy znasz ich nazwy? Sprawdź to! Na czym gra łoś muzykant? Kto zagląda w paszczę krokodyla? Jakie zwierzę ściga się z zającem? Wyszukuj rzeczy, których nazwy zaczynają się na literę podaną w lewym lub prawym górnym rogu ilustracji. Czy uda Ci się odnaleźć wszystkie? Liczba pod literą podpowie Ci, ile jest ich na pewno. A może zdołasz znaleźć jeszcze więcej? Do dzieła!


Jeśli potrafisz, możesz szukać słów także w innych językach.

Zachęcony powyższym opisem, otworzyłem książkę i starałem się wyszukać wszystkie słowa na "A", zdziwiłem się, ale zadanie nie było tak łatwe na jakie wygląda.
Książkę polecam wszystkim Rodzicom, nauczycielom i każdemu kto chce sprawdzić swoje umiejętności językowe.



Może ktoś przyłączy się do zabawy i wyszuka słowa na "D"?